تغییر جهان با بحران ویروس کرونا

ویروس کرونا یک ویروس جدید و جهانی که می تواند ماه ها ما را در خانه نگه دارد ، روابط مردم با دولت ها ، با دنیای خارج و حتی یکدیگر را تغییر می دهد. برخی از این تغییرات ممکن است طی ماه ها و سالهای آینده برای ما ایجاد نگرانی کنند. آیا ملت ها و کشورها بسته خواهند ماند؟ آیا لمس یکدیگر به یک تابو تبدیل خواهد شد؟ رستوران ها چه می شوند؟

اما در لحظه های بحران فرصتی نیز وجود دارد : استفاده پیشرفته تر و انعطاف پذیر از فناوری ، قطبیت (چگونگی توزیع قدرت) کمتر ، قدردانی دوباره از لذت های خارج از منزل و سایر لذت های دیگر ساده زندگی.

قطعاً اپیدمی ویروس کرونا سبک زندگی مردم جهان را تغییر خواهد داد. اقداماتی که ما برای نجات خود و خانواده مان در بحران ویروس کرونا انجام می دهیم می تواند روش و سبک زندگی ، کار ، عبادت ، بازی در آینده را برای همیشه تغییر دهد. برای اطمینان از تغییرات بهتر و نه بدتر ، پیش بینی اینکه دنیا در دوران به کجا می رود بسیار مهم است.

پس با هم ببینیم آینده #سبک_زندگی_نیکان چگونه خواهد بود!

بیماری کرونا (COVID-19) یک بیماری عفونی است که توسط یک ویروس جدید ایجاد می شود.

این بیماری با علائمی همچون سرفه ، تب و در موارد شدیدتر مشکل تنفسی باعث بیماری تنفسی (مانند آنفولانزا) می شود. شما می توانید با شستن مکرر دست ها ، جلوگیری از لمس صورت و جلوگیری از تماس نزدیک (۱ متر) با افرادی که بدحال یا مریض هستند ، از خود محافظت کنید.

بیماری ویروس کرونا در وهله اول با تماس با فرد آلوده هنگام سرفه یا عطسه گسترش می یابد. همچنین وقتی که فردی سطح یا اشیایی را که ویروس در آن وجود دارد لمس کند ، سپس چشم ، بینی یا دهان خود را لمس کند ، گسترش می یابد.

از سازمان بهداشت جهانی بیشتر بیاموزید.

بررسی و مطالعه بحران های سیاسی و اجتماعی گذشته نشان می دهد جبران ۷۵% آسیب های ناشی از این قبیل شوک ها ، ده سال طول می کشد. این سناریو نشان می دهد که اکنون زمان شروع ترویج الگوهای سازنده تر در گفتمان فرهنگی و سیاسی ما است.

در این دوره زمان تغییر به وضوح رسیده است. وجود دشمن مشترک می تواند انرژی شبیه هم جوشی برای ما در تنظیم و ساماندهی مجدد فراهم نماید. در این قبیل بحران ها خیرات انسانی، نوع دوستی، دلسوزی و سخاوتمندی صعودی شده و همه را شگفت زده می نماید.

بیماری همه گیر کرونا باعث ایجاد درد و رنج شدید خواهد شد. اما ما را وادار خواهد کرد در مورد اینکه چه کسی هستیم و برای چه چیزی ارزش قائلیم ، تجدید نظر نموده ، همچنین در بلند مدت به ما کمک خواهد نمود نسخه ای بهتر از خودمان کشف کنیم.

اگر بحران ویروس کرونا به خوبی پشت سر گذاشته شوند سرمایه گذاری های جدید قابل توجهی در کالاهای عمومی به خصوص در بخش سلامتی و خدمات عمومی انجام خواهد گرفت.

رعایت فاصله اجتماعی از مهمترین عوامل پیشگیری و انتشار بیماری ویروس کرونا معرفی می شود. رعایت فاصله اجتماعی مهمترین راهکار تمام کسب و کارها و خدمات عمومی و اجتماعی خواهد بود و این مسئله کم کم به یک فرهنگ اجتماعی بدل خواهد شد.

در بحران ویروس کرونا و دوره پسا کرونا فاصله ها زیاد می شود اما این به معنای کم شدن ارتباطات نیست. ما تازه از وابستگی متقابل به جامعه آگاه شده ایم و طی سالهای آتی در این خصوص بیشتر خواهیم آموخت. گمان نمی رود که اشتراک ما با دیگران و جامعه کمتر شود بلکه خواهیم دید که سرنوشت ما چگونه به یکدیگر پیوند خواهد خورد. فاصله اجتماعی را می توان با عشق و محبت ناب و حقیق پر نمود. جوامع راه های جدید برای گرد هم آمدن خواهند یافت.

مردم روش های جدیدی برای اتصال و پشتیبانی از یکدیگر در برابر مسایل پیدا خواهند نمود. آنها مطمئناً خواهان ایجاد تغییرات اساسی در سیستم های مراقبت های بهداشتی و دولت می شوند.

رفتارها و عادات اجتماعی مانند دست دادن و روبوسی نیز از این تغییرات مستثنی نبوده و حتماً روش های خلاقانه جایگزین این اعمال خواهد شد. یک نگاه عمیق و تماس چشمی صمیمانه می تواند جایگزین مناسبی باشد.

همانطور که با ظهور بیماری ایدز ( ویروس HIV ) رفتارهای جنسی تغییر نمود ، اعمالی مانند پاکیزه نگه داشتن دست ها و رعایت بهداشت شخصی در بسیاری از جوامع دچار تحول جدی شده و می شود.

روش هر کدام از ما در انجام کارهای روزمره ، مسافرت ، غذا خوردن ، برقراری ارتباط با خانواده و بسیاری از عادات دیگر به اجبار تغییر خواهد کرد. هنگامی که شما مجبور به انجام متفاوت کارها باشید ، عادات دیگری شکل خواهد گرفت و این زمان خیلی زیادی برای تغییر نیاز ندارد.

با شروع شیوع ویروس کرونا خانواده های زیادی متلاشی شده و این روند همچنان ادامه خواهد داشت. خانواده هایی که با این بیماری عزیزان خود را ازدست داده یا نان آور خانواده ای از دنیا رفته باشد به حمایت های همه جانبه نیاز خواهند داشت. خیریه ها می بایست هرچه سریعتر در این خصوص اقدامات عاجل انجام دهند.

در دوران پسا کرونا یک همه گیری ثانویه از مشکلات بهداشت روانی رخ خواهد داد. برخی از اضطراب یا وسواس فکری رنج خواهند برد دیگران از ترس ، عدم اطمینان عمیق ، انزوا طلبی ، ترس از مکان های شلوغ و برقراری ارتباط آرامش بخش (همه ما از یک آغوش گرم ، یک دست دادن ساده و دیگر مناسک اجتماعی منع شده ایم). افراد سالخورده به دلیل فاصله گذاری های بیشتر اجتماعی تنها تر خواهند شد. احتمالاً حوادث خشونت خانگی و کودک آزاری بیش از پیش خواهد بود. کودکانی که از ویروس می گریزند ممکن است آسیب های روحی را تجربه کنند که تا بزرگسالی آنها را همراهی نماید. نیازهای مشاوره روانشناسی و کوچینگ می بایست بسیار در دسترس و فراگیر تر گردد.

همچنین کادر درمانی پس از گذراندن این فشار کاری و تحمل مشقات بسیار نیازمند التیام و بهبود فرسودگی و استرس ناشی از ویروس کرونا هستند.

بشر حتماً در جهان پسا کرونا اعتماد به نفس پایین تر و ترس بیشتری در مقابل طبیعت و پدیده های ناشناخته بیرونی خواهد داشت. ما تا مدت ها ترجیح خواهیم داد از اینترنت و فضای مجازی با دنیا ارتباط برقرار کرده و این برای کودکان و نوجوانان که حساسیت بیشتری روی آنها وجود دارد می تواند به یک رفتار و عادت تبدیل شده و در آنها نهادینه گردد.

برای کسانیکه مستقیم و غیر مستقیم با ویروس کرونا درگیر هستند مانند کادر درمانی و بهداشتی، تولید کنندگان – توزیع کنندگان و فروشندگان مایحتاج عمومی مردم ، کارکنان مجموعه های خدماتی و … اهمیت اجتماعی خاصی خلق خواهد شد.

وقتی در خانه به فرزندان خود آموزش می دهیم اهمیت کار معلمان هرچه بیشتر بر ما آشکار می شود. جمع آوری کنندگان زباله ، پیک ها ، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و … به خاطر دیگران سلامت خود را به خطر می اندازند. ارزش واقعی کارگری که جامعه را حفظ می کند باید پرداخت شود.

ما به عنوان مسئولیت اجتماعی از رستورانی غذای ارزان خود را خواهیم خرید که مالک آن از کارکنان آشپزخانه و سالن در صورت بروز بیماری با مرخصی با حقوق حمایت می کند. از مدرسه ای خدمات می گیریم که بتواند در صورت بروز بیماری به دانش آموزش بگوید در خانه بنشین و من با آموزش آنلاین، بسته های آموزشی و … از تو پشتیبانی می کنم. به معلمی که بیمار شده می گوید در خانه بمان و من از تو حمایت می کنم.

پس از بحران ویروس کرونا از بعد مذهبی وقتی در هیچ مذهب و فرقه ای نتوان فرایض جمعی را به جا آورد و دور هم جمع شد. اگر در جوامع نماز جمعه و عید فطر خوانده نشود، مراسم دعا برگزار نشوند، مراسم عید پاک و … برگزار نشوند تمام ادیان با چالش زنده نگه داشتن ایمان در شرایط نامساعد روبرو خواهند شد. اما موعظه از راه دور گسترش خواهد یافت.در این راستا شیوه های تامل برانگیز محبوبیت خواهند یافت. در این اثنی ممکن است جنگ فرهنگی بین کسانی که جنگجویان عدالت اجتماعی نامیده می شوند رونق یابد. عبادات مذهبی نیز می توانند تغییر شکل دهند.

برخی مراسم نیازمند بازنگری و تصمیمات بسیار خاص است. به عنوان مثال مراسم حج تمتع با آن جمعیت چگونه قرار است انجام گیرد؟ بسیاری از آداب و عبادات مذهبی نیز دچار تغییر خواهند شد. دست دادن پس از اقامه نماز، بوسیدن و لمس اماکن و مجسمه های مقدس، شستشو ها قبل و بعد از مراسم با آب مقدس از این قبیل آداب هستند.

با تجربه ویروس کرونا جدید و احتمال وجود سناریوهای به مراتب بدتر ، تنظیم پروتکل های اضطراری به روز شده مانند توسعه ذخیره سازی در مقیاس بزرگ ، مزارع زیرزمینی ، غذاهای مبتنی بر باکتری و … بسیار خردمندانه به نظر میرسد.

خواهیم آموخت آمادگی فقط مربوط به ماسک ، دستکش ، واکسن و آزمایش نیست بلکه دفاع از سیاست های پیاده سازی کار عادلانه و ایجاد سیستم های مراقبت های بهداشتی پایدار و برابر نیز می باشد.

در دوران پسا کرونا شکاف نابرابری بسیار گسترده تر خواهد شد. ۲۰% جامعه سود بیشتری از درآمدها کسب خواهند نمود. این ۲۰% علاوه بر سرمایه داران، صاحبان کسب و کار و … شامل زوجین متاهل و دارای تحصیلات عالی بوده که هر دو کار می کنند. به عنوان مدیر یا افراد حرفه ای حقوق و دستمزد خوبی داشته و در شرایط بحران می توانند از خانه های خود به صورت دورکاری با محیط کار در ارتباط بوده در حالی که کودکاناتاق های خود را داشته و شرایط کار در منزل را مختل ننمایند. در این بحران این گونه افراد در آمد ثابت داشته و مایحتاج خود را به راحتی درب منزل تحویل خواهند گرفت.

۸۰% مابقی فاقد آن پشتوانه مالی هستند. برخی این شرایط را پشت سر خواهند گذاشت اما بسیاری با از دست دادن شغل و حمل بار سنگین مسئولیت خانواده روبرو خواهند شد. آن ها کمتر امکان کار در خانه را داشته و مجبورند با کار در بیرون منزل خود را بیشتر در مواجه با ویروس کرونا قرار دهند.

بسیاری از موسسات و شرکت ها مخصوصاً آنهایی که از بحران ویروس کرونا ضربه مستقیم دیده اند به دلیل بدهی های زیاد به شرکت های زامبی در بازار تبدیل شده و جهت ادامه فعالیت نیاز به وام هایی دارند که توان بازپرداخت آنها نیز در هاله ای از ابهام است.

از سوی دیگر اشخاص به دلیل از دست دادن شغل یا کاهش درآمدها برای خرید از فروشگاه ها و دریافت خدمات نیازمند کمک مالی هستند. دولت ها هم توان لازم جهت اینگونه کمک ها را نخواهند داشت. برندها، فروشندگان و ارائه دهندگان خدمات می توانند با صدور کارت های اعتباری یا پرداخت وام در طرح های فروش اقساطی به رونق و فروش خود کمک نمایند.

در ایران گردش مالی سالیانه صنف رستوران ها حدود ۲۴ هزار میلیارد تومان و صنف پوشاک حدود ۱۹۲ هزار میلیارد تومان است. هتل ها ، مراکز تفریحی ، حمل و نقل و خدمات مسافرت را نیز به این اعداد اضافه کنید. کاهش چشمگیر مبادلات تجاری این قبیل صنوف در زمان شیوع ویروس کرونا و شرایط اقتصادی پس از آن می تواند به ضررهای غیر قابل جبرانی برای مالکین و سرمایه گذاران منجر شود.

به همین منوال اقتصادهای قدرتمند جهان نیز رکود بی سابقه ای را تجربه می کنند. بازار های جهانی سهام بدترین روزهای خود را از زمان بحران سال ۲۰۰۸ می گذرانند.

بسیاری از رویدادهای جهانی که مستقیم و غیر مستقیم بر رونق و چرخش اقتصاد دست دارند دستخوش این تغییرات است ، تعطیل شده یا به تعویق افتاده اند.

اپیدمی ویروس کرونا کسب و کارها و مردم را مجبور می کند جهت مقابله با امراض و بحران های مشابه آتی به سمت خرید انبوه و ارزان تر بروند تا هم با کاهش هزینه ها پس انداز داشته باشند و هم در صورت بروز مشکل بتوانند مدتی از ذخایر خود استفاده نمایند.

زنجیره های تامین و عرضه مواد اولیه داخلی کشور ها و کسب و کارها قوی تر خواهند شد. زیرا در صورت بروز بحران دیگر ، بتوانند بدون نیاز به مواد اولیه خارجی و وارداتی به فعالیت ادامه دهند.

در دوران پسا کرونا علم دوباره سلطنت خواهد کرد.

پس از ۱۱ سپتامبر جهان بر ضد تروریسم متمرکز شد. پس از کووید-۱۹ توجه به سلامت عمومی تغییر خواهد یافت. انتظار می رود شاهد افزایش سرمایه در زمینه ویروس شناسی و واکسینولوژی ، افزایش دانشجویان متقاضی بهداشت عمومی و مهندسی و تولید تجهیزات پزشکی باشیم. مردم عادی همانطور که در خصوص فداکاری یک آتش نشان یا پلیس فکر می کنند در مورد یک اپیدمیولوژیست نیز دریافت خواهند نمود.

به نظر می رسد تا ۳۵ سال آینده می توان انتظار داشت که احترام به تخصص در بهداشت عمومی و همه گیری ها تا حدی احیاء شده و مردم به جای سیاستمداران به دانشمندان و متخصصان اعتماد نمایند.

یکی از کاربردهای همه گیری ویروس کرونا جابجایی پارادایم (Paradigm Shift) که به تغییر اساسی در تفکر و الگوهای ذهنی اطلاق شده و در نهایت مبنای خرد و کلان یک دیدگاه را متحول می سازد ، اطلاق می شود. تکامل دانش لزوماً خطی به سمت حقیقت نیست بلکه گاهگاهی انقلاب هایی پیشرفت علوم را به شدت متحول می کنند که از آن انقلاب های علمی به جابجایی پارادایم یا تحول انگاره یاد می کنند.

سالیان است پزشکی از راه دور (Telemedicine) در کشورهای غربی به عنوان یک سیستم کنترل هزینه و با کیفیت بالای ارائه خدمات بهداشتی و سلامت ، در حاشیه رواج دارد.

بنا به ضرورت بحران ویروس کرونا ، مراجعه به پزشک به صورت از راه دور به سرعت محبوب خواهد شد. همانطور که در شیوع های فراگیر امکان حضور در مطب به صورت سنتی میسر نبوده یا با مخاطراتی همراه است، این شیوه علاوه بر مزیت کاهش هزینه و زمان رفت و آمد و انتظار در مطب، شما را از بیماران دیگر که ممکن است برای شما بسیار خطرناک باشند نیز دور نگه خواهد داشت.

بیماری همه گیر ویروس کرونا شکاف موجود در زیر ساخت های مراقبتی ما را نشان داده است. زیرا خانواده ها مجبور شده اند بدون یک شبکه ایمنی مناسب و حمایت های لازم از این بحران بگذرند. برخی با داشتن عزیزان بیمار و بچه هایی که مدرسه نمی روند به ناچار مجبور به انتخاب میان سلامتی خانواده و درآمد و آینده مالی شده اند. همچنین با توجه به تاثیر بیشتر این بیماری بر سالمندان ، توجه به سیستم های مراقبتی و درمانی سالمندان که بخش زیادی از جامعه را شامل می شوند ، می طلبد.

ویروس کووید – ۱۹ و بحران آن انقلاب صنعتی چهارم و دیجیتالی شدن کلیه خدمات از جمله خدمات عمومی را به سرعت پیش می برد.

دنیای آنالوگ فیزیکی در حال نابودی است و مشاغل سنتی آنالوگ از جمله هتل ها ، رستوران ها و هواپیماها در بحران قرار دارند. با این حال ، دنیای دیجیتال در حال پیشرفت است. همگی در خانه نشسته ایم و پنجره ما به دنیای بیرون ، تلفن هوشمند مان است. اپیدمی ویروس کرونا بسیاری از موانع موجود برای انتقال بیشتر زندگی ما به فضای آنلاین را از بین خواهد برد.

آموزش آنلاین که با مقاومت سیاستمداران و سیستم های آموزشی سنتی روبرو بود به عنوان جزئی از سیستم آموزشی و یادگیری قدرت خواهد یافت.

حضور در کلاس های آموزشی با پرداخت هزینه های بسیار مالی و زمانی – که با تکرار وضعیت های مشابه مشخص نیست چند جلسه برگزار گردد – چندان اقبال نخواهند یافت.

نیروی انسانی سازمانها ، شرکت ها ، موسسات و … ترجیح خواهند داد بصورت دورکاری فعالیت نمایند. سخنرانی ها ، همایش ها ، کنفرانس ها ، کنسرت ها و … بیش از پیش به صورت آنلاین برگزار خواهد شد. در دوران پسا کرونا ابزار و امکانات ارتباط از راه دور ، کنفرانس ویدئویی و … می توانند بسیار راه گشا باشند.

واقعیت مجازی VR بیش از قبل بکار گرفته خواهد شد. همگی ما که به خود قرنطینه کردن مجبور شده ایم علاقه مندیم هرچه سریعتر از برنامه های کاربردی واقعیت مجازی پرده برداری شود که با ارائه راهکارهای اجتماعی کردن، به سلامت روانی ما کمک می کند.

همچنین استفاده از پهبادها و هواپیماهای بدون سرنشین (Drones) در تحویل مرسولات و کالاها بدون دخالت دست انسان بسیار مفید خواهد بود.

با توجه به موارد فوق احداث زیرساخت های لازم ، دسترسی به اینترنت پر سرعت و تجهیز فضاها جهت ارتباطات آنلاین و مجازی از الزامات دوران پسا کرونا است. همچنین اینترنت می بایست برای بحران ها مجهز تر شود. پروتکل های جدید (مانند IPFS) و تصویب گسترده تر اینترنت غیر متمرکز ( به عنوان مثال آمازون یک سوم فضای ابری را اداره می کند) می تواند در گذر از بحران ها چاره ساز باشند.

هم اکنون فرصت بسیار مناسبی برای تیم های استارتاپی خلاق با ایده های ناب در این حوزه فراهم است. همچنین با فروپاشی دنیای آنالوگ ، شرکتهای فناوری حتی قدرتمندتر خواهند شد.

توانایی در بی عادتی و کار حداقل است

حداقل بهینه سازی مداوم یک زندگی ، فانتزی اشخاص در سال های اخیر مبنی بر عملکرد حداکثری ، بهره وری ، کارآیی بوده و می کوشد وحشناک ترین زندگی را قهرمانانه جلوه دهد.

بحران ویروس کرونا می گوید که ما زمان کوتاهی در زمین داریم و به زندگی با آرامش و معنا دارتری در کنار هم نیاز داریم. می بایست از سرمایه گذاری بر بهره وری کاسته و بر جهان بینی تمرکز کنیم که از ایجاد عادت های بیشتر کاری برای خود بکاهیم.

کووید-۱۹ برای مدتی کاهش بهره وری را به همراه خواهد داشت. ویروس کرونا یک مبنای جدید برای مقایسه زندگی عادی به ما خواهد داد. وقتی مدتی به اجبار متوقف شده ایم فرصتی است که تشخیص دهیم چه چیز هایی را از دست می دهیم و چه چیزهایی را واقعاً می خواهیم و چه تعداد فعالیت هایی که هر روز درگیرشان هستیم در واقع به نفع ما هستند.

غذاخوری های عمومی کمتر ، آشپزی بیشتر

در سال های اخیر اغلب جوامع بخش چشمگیری از درآمد خود را به جای خرید و آماده سازی غذا ، در جهت خرید غذای آماده و یا صرف غذا در بیرون از منزل مصرف می نمایند. به نظر میرسد با توجه به تهدید ویروس کرونا جدید رستوران های با فضای نشستن حداقل برای مدتی توفیق کمتری در جذب مشتری داشته و تحویل در محل (دلیوری) رشد بیشتری داشته باشد. البته تحویل در محل نیز نیازمند رعایت استانداردهای خاصی خواهد بود.

احیای پارک ها

پارک ها و باغ های عمومی به اندازه کافی بزرگ هستند که جمعیت را با حفظ فاصله ایمن در خود جای دهند. به نظر میرسد پس از بحران ویروس کرونا پارک ها نقش مهمی در زندگی ما به ارمغان آورند. نه تنها به عنوان زیرساخت وقایع مهم و کاربردهای فعال ، بلکه به عنوان فرصتی برای با هم بودن.

در قبل از همه گیری ویروس کرونا تا حدودی این نقش را مراکز خرید بزرگ و مال ها ایجاد می کردند: جایی برای رفتن – جایی برای کنار هم بودن. اما مطمئناً با توجه به وجود ویروس روی سطوح حضور در مراکز سرپوشیده و بسته توصیه نمی شوند.

قاعدتاً در دوران پسا کرونا سرمایه گذاری های عمومی بیشتری در مکان های باز ، در دسترس تر و فضاهای چند منظوره متناسب با تمامی فصول – حتی زمانی که دیگر نیازی به حفظ فاصله دو متری نیست – انجام خواهد گرفت.